مهدي عليدوست، از بينندگان «» در پيامي به اين سايت نوشته است: اين روز‌ها که ايران گرماگرم انتخابات است، به آساني مي‌توان انسان‌هايي را ديد که دم از دين و قرآن و انسانيت مي‌زنند، در حالي که به نخستين شرايط آن پايبند نيستند؛ دروغگويي، تمسخر و خودخواهي، نشانه‌هايي است که در بين مردمان سياست‌زده، بسيار ديده مي‌شود و من سياستمرد نمي‌بينم.
اصولي که به دروغ و تهمت و بدخلقي مي‌رسد، اصول کدام دين و مرام و مسلک است؟ آيا مي‌شود معتقد به دين بود و اين گونه رفتار کرد؟ تعصب، بدبيني، بدکلامي، رفتار روزمره و عادي شده است که شايد ديگر کسي ايرادي به آن نگيرد. همه خود را در جايگاه خدايي گذارده‌اند و براي بندگان خدا حکم ارتداد و دشمني با خدا و کفر و يزيدي و معاويه دوستي صادر مي‌کنند.
مگر اصول دين ما اين اجازه را مي‌دهد که براي رسيدن به قدرت، به همه ارزش‌هاي انساني آن هم به نام دين پشت پا بزنيم؟
اگر امروز امام حسين (ع) در ميان ما بود و اگر منافع حزب و گروهمان با قدرت او در خطر مي‌افتاد، آيا مطمئنيد از کوفيان و شاميان بدتر نبوديم و حکم به نامسلماني وي نمي‌داديم؟
کافي است سري به سايت‌ها و خبرگزاري‌ها بزنيم که نه دقتي است در هزينه‌کرد بيت‌المال و نه ابايي در دروغگويي و کذب؛ و چه انسان‌هاي کوچکي به صرف هم‌عقيده بودن با ما به منزلت رسيدند و چه انسان‌هاي شريفي که به صرف نظر مخالف داشتن، از گبر و بت پرست بدتر شده‌اند!
به خود آييم که روز حساب در پيش است.
نيازي به اصلاح‌طلبي و يا اصولگرايي نيست؛ آزاده باشيم. خدا همه ما را از دروغ و دروغگو، تهمت و تمهت زن و شايعات محفوظ بدارد؛ شايد که روزگار خوش انسانيت ما برگشت…!